julia dengan hafiz menjadi kawan baik sejak sekolah menengah rendah lagi iaitu sewaktu julia baru berpindah ke kampung kerana mama dengan papa dia hendak menjaga nenek julia yang sakit.pada suatu petang,julia mengikut papanya ke kebun neneknya untuk mengambil pisang yang telah masak.julia dengan tak sengaja telah terjatuh ke dalam kolam ikan kepunyaan ayah hafiz.hafiz yang kebetulan ada di situ memanggil ayahnya.lantas ayah hafiz menyelamatkan julia.papa julia berterima kasih kepada ayah hafiz setelah julia dibawa pulang ke rumah.sejak hari itu,kemana saja julia pergi,hafiz pasti akan mengikutnya.julia tidak tahu sebenarnya mereka berdua seumur.julia telah berpindah ke sekolah yang telah dicadangkan oleh ayah hafiz.dengan tidak semena-mena julia terkejut kerana di dalam kelas 3 Lestari terdapat hafiz.julia duduk selang 2 meja dari tempat duduk  hafiz.di sekolah,julia hanya berkawan dengan siew lin,linda,ain dan siti.naik tingkatan 4,ayah hafiz telah menghantar hafiz ke sekolah berasrama penuh manakala julia bersekolah semula di kuala lumpur.bertahun lama nya mereka tidak berjumpa dan akhir nya ketika masing-masing berumur 21 tahun,mereka telah berjumpa semula kerana mama dan papa julia terpaksa pulang ke kampung untuk menyempurnakan pengebumian nenek julia.masing-masing tidak lupa akan satu sama lain kerana mereka selalu 'berchatting' di facebook.mereka telah berjanji akan sehidup semati sebagai kawan.namun ungkapan itu telah dilupakan dan mereka telah bergelar 'satu' pasangan kerana dua-dua belah keluarga tidak melarang perhubungan mereka.tidak lama selepas itu,mereka telah pun bertunang dan setahun kemudian mereka telah mendirikan masjid pula.mereka telah hidup bahagia selamanya dan dikurniakan sepasang anak kembar lelaki dan perempuan.kini,tiada lagi ungkapan'sehidup semati sebagai kawan' tapi telah berubah kepada ungkapan'selagi hayat dikandung badan.selagi itu julia dan hafiz akan bersama'.

(cerpen ni just 4 fun...xde kne mengene ngn sesape pon).....sekian....